Le Grand Macabre

Muziek György Ligeti
Libretto Michael Meschke & György Ligeti gebaseerd op 'La Balade du Grand Macabre' door Michel de Ghelderode

Productie Wiener Staatsoper
In samenwerking met Needcompany, Orchester der Wiener Staatsoper, Slowakischer Philharmonischer Chor

Dirigent Pablo Heras-Casado
Regie, Choreografie & Scenografie Jan Lauwers
Kostuum Lot Lemm
Lichtontwerp Ken Hioco
Co-choreografie Paul Blackman
Dramaturgie Elke Janssens
Regieassistent Emily Hehl

Nekrotzar Georg Nigl
Chef der Gepopo / Venus Sarah Aristidou
Fürst Go-Go Andrew Watts
Amanda Maria Nazarova
Amando Isabel Signoret
Astradamors Wolfgang Bankl
Mescalina Marina Prudenskaya
Piet vom Fass Gerhard Siegel
Weißer Minister Daniel Jenz
Schwarzer Minister Hans Peter Kammerer
Ruffiack Jusung Gabriel Park
Schobiack Jack Lee
Schabernack Nikita Ivasechko

Orkest Orchester der Wiener Staatsoper
Koor Slowakischer Philharmonischer Chor

Dansers Marlene Aigner, Alexandre Cardoso, Pablo Delgado, Marcin Denkiewicz, Jakob Jautz, Lies Lambrecht, Nikola Majtanova, Soleil Jean-Marain, Marcello Musini, Marina Rützler, Nicholas Sambou, Eftychia Stefanou, Sandria Stornig, Mohamed Toukabri

Meestal is het zo dat een aangekondigd einde van de wereld niet doorgaat. Met zijn enige opera Le Grand Macabre wist György Ligeti een groot, discursief wereldtheater ten tonele te brengen, waarin de ongeschminkte conditio humana, met alle driften en zwakten die haar eigen zijn, niet minder weet te bereiken dan het ten val brengen van een aanstaande apocalyps: In een denkbeeldig, corrupt luilekkerland – het ‘volgevreten, volgezopen en verhoerde’ Breughelland – maakt op een dag de dood, alias Nekrotzar alias de demonische ‘Grote Macabere’, zijn opwachting en verkondigt dat de vernietiging van de wereld en van de frivole mensheid direct aanstaande is. Verleid en uiteindelijk overweldigd door de hem onbekende lusten van het leven, is het uiteindelijk echter alleen Nekrotzar die het loodje legt. Alle anderen komen tot het inzicht dat hun voorlopige overleven moet worden benut om hun tot dan toe gepraktiseerde levenswandel voort te zetten.


Jan Lauwers: Le Grand Macabre moet worden omschreven als een meesterwerk in de vorm van een cynisch scherzo. Als nar zonder koninkrijk strooit Ligeti zout in de wonden van het oude continent. Wij leven in een Europa dat razendsnel verandert en cynisme is eigenlijk wel het laatste waar we behoefte aan hebben. Vooral omdat humor vaak genoeg het wapen is van lafaards, in plaats van een daad van optimisme. Maar Ligeti valt nu werkelijk niet als lafaard te betitelen. In tegendeel, voor hem is een libretto waarin brute seks, comazuipen en het einde der tijden de moraal bepalen geen teken van hedonistisch cynisme, maar een ironische ode aan de liefde. Hij zegt hierover:

Zo is het dus de triomf van Eros: wij leven, wij drinken, we bedrijven de liefde, maar dat alles in wanorde, zoals het ook in het werkelijke leven is. Het is een nogal kwalijke Eros, niet echt aardig. We leven, maar het leven is niet zo mooi. Dit einde ligt dan ook dicht bij de opzet van de Ghelderode. Het is geen handeling uit waarachtig hedonisme, het is geen handeling uit vreugde. In tegendeel, het gaat er droevig aan toe, heel droevig. In mijn versie is de ironie afkomstig van de muziek, de tekst op zich is niet zo ironisch, maar de muziek is nog zoveel meer, de muziek van de finale, die passacaglia, is heel consonant, heel mooi en heel puur.

Ik hou van dingen doorvoeren tot in het extreme, ik hou van de extremen, absoluut krankzinnige dingen en des te meer waar het gaat om opera. Ik ben van mening dat voor een begrijpelijk muzikaal succes, waarbij de tekst de helft van het beeld vormt, alles zo veel mogelijk tot in het extreme moet worden doorgevoerd.

> Read more

Muziek György Ligeti
Libretto Michael Meschke & György Ligeti gebaseerd op 'La Balade du Grand Macabre' door Michel de Ghelderode

Productie Wiener Staatsoper
In samenwerking met Needcompany, Orchester der Wiener Staatsoper, Slowakischer Philharmonischer Chor

Dirigent Pablo Heras-Casado
Regie, Choreografie & Scenografie Jan Lauwers
Kostuum Lot Lemm
Lichtontwerp Ken Hioco
Co-choreografie Paul Blackman
Dramaturgie Elke Janssens
Regieassistent Emily Hehl

Nekrotzar Georg Nigl
Chef der Gepopo / Venus Sarah Aristidou
Fürst Go-Go Andrew Watts
Amanda Maria Nazarova
Amando Isabel Signoret
Astradamors Wolfgang Bankl
Mescalina Marina Prudenskaya
Piet vom Fass Gerhard Siegel
Weißer Minister Daniel Jenz
Schwarzer Minister Hans Peter Kammerer
Ruffiack Jusung Gabriel Park
Schobiack Jack Lee
Schabernack Nikita Ivasechko

Orkest Orchester der Wiener Staatsoper
Koor Slowakischer Philharmonischer Chor

Dansers Marlene Aigner, Alexandre Cardoso, Pablo Delgado, Marcin Denkiewicz, Jakob Jautz, Lies Lambrecht, Nikola Majtanova, Soleil Jean-Marain, Marcello Musini, Marina Rützler, Nicholas Sambou, Eftychia Stefanou, Sandria Stornig, Mohamed Toukabri

Tour

> Toon voorbije speeldata
< Verberg voorbije speeldata
November 2023
11 novWenen ATWiener Staatsoper Première
14 novWenen ATWiener Staatsoper Première
17 novWenen ATWiener Staatsoper Première
19 novWenen ATWiener Staatsoper Première
23 novWenen ATWiener Staatsoper Première
Deze website gebruikt cookies. Door verder te gaan op de site ga je akkoord met onze cookie policy.